آقای وزیر گفتهاند: «اگر در آینده توانستیم تمام محتوای مورد نیاز را… در شبکه ملی اطلاعات بگذاریم، ممکن است دسترسی به اینترنت خودبهخود حذف شود» اما نگفتهاند که دسترسی به اینترنت چگونه «خودبهخود» حذف میشود.
اگر از ایشان بپرسید، حتماً خواهند گفت وقتی چنان شرایطی فراهم شود، دیگر کسی به اینترنت نیاز نخواهد داشت. احتمالاً وقتی هم این جملات را در ذهن خود میساختند، تصورشان این بود که شنونده هم همین برداشت را خواهد کرد. اما یادشان رفت که آن کلمات کذایی را به کار نبرند: «دسترسی» و «حذف»
کاش جناب وزیر در زمان تحصیلات عالیه، به دو واحد املا و انشا (همان ادبیات فارسی) بیشتر توجه میکردند تا امروز در مقام وزارت، به این راحتیها بند را آب ندهند. ایشان دقت نکردهاند که «نیاز» به اینترنت ممکن است «خودبهخود» برطرف شود، اما «دسترسی» به اینترنت خودبهخود «حذف» نمیشود و نیاز به کسی دارد که انجامش دهد.
حالا چرا میگویم بند را آب دادهاند؟! یکیدوسال پیش، همینجا به طنز و کنایه نوشتم: «دارم به این نتیجه میرسم که کت گشاد اپراتور چهارم دکمه و آستین ندارد! چیزی است شبیه استوانه که باید با سر واردش شد.» این موضوع که اپراتور چهار و شبکه ملی اطلاعات، راهکاری بود و هست (یا بهتر بگوییم: بهانهای است) برای «حذف» کامل «دسترسی» به اینترنت، آن زمان فقط از لابلای حرفهای مدیران ارشد و آن هم فقط در برخی جلسات قابل درک بود و طبیعتاً جز به کنایه نمیشد از آن سخن گفت؛ و امروز، آقایان، خدا را شکر، همه ذهنیتها و برنامههایشان را صراحتاً و بیهیچپردهپوشی بر زبان میآورند و البته به ما هم جرأت میدهند که امروز، پس از یکیدو سال، تلخی توشتههای طنزمان را رو کنیم.
تا یکیدوسال بعد!
با سلام، و خسته نباشید. یه چیزی هم در باره افشای اطلاعات شخصی توسط اپراتورهای همراه بنویس حالشو ببریم. راستای اگر سی دی اطلاعات مشترکین را پیداکردی یه نسخشو به ما هم بده شماره رفقای قدیمی مون را توش سرچ کنیم. 😉