این مطلب را برای ستون هشت‌الهفت شماره اخیر طیف برق نوشته‌ام:
دقیقاً یک‌سال‌ونیم پیش، همینجا به‌طنز نوشتم: «شاید اپراتور چهار کتی است که می‌خواهند برای یک دکمه بدوزند! آن هم نه یک دکمه پلاستیکی!» خب! وقتی دکمه پلاستیکی نباشد، از چه جنسی است؟ چینی است دیگر!
آن زمان فهمیدن اینکه قرار است به بهانة یک اپراتور جدید، پیمان اخوت با چینی‌ها را محکم‌تر کنند و بخش دیگری از مخابرات را به کشور دوست و برادر بدهند (آدم از اسم چین یاد «چای» می‌افتد!) چندان سخت نبود. تجهیزات اپراتور دوم، اپراتورهای وایمکس و قبل از آن، سوییچ‌های مخابراتی همه از شرق آمده بود.
اما سختی و بدبختی این بود (و هست) که هیچ کس یا نمی‌فهمید یا حرفی نمی‌زد؛ از مجلسی که حالا رییس‌اش بعد از این همه مدت، یادش آمده چیزی به اسم اپراتور چهارم هم هست، خبری نبود. تکلیف رسانه‌ها و مطبوعات هم که روشن است!
به هر حال، آقایان برای اپراتور چهار، یک خواب چینی دیده‌اند! (یا بهتر است بگوییم: دیده بودند!) غافل از اینکه برادران چشم‌بادامی، تحت فشار برادران چشم‌آبی‌شان، دارند کم‌کم زحمت کم می‌کنند و می‌روند! و ما می‌مانیم و یک عالم برنامه (!) برای توسعه‌های آینده و صنعتی که به برکت حضور بیگانگان در این چندسال، چیزی ازش باقی نمانده که در این اوضاع و احوال که به قول چینی‌ها «پیچیده» شده، دست مخابراتمان را بگیرد و تجهیزات برایش درست کند!
بگذریم از این همه مصیبت خواندن! چند نکته می‌گوییم و ختم کلام:
۱- این داستان ورود ناگهانی مجلس به وسط ماجرای اپراتورها به عادتی مألوف تبدیل شده! مجلس هفتم به «بهانه» حضور خارجیها، در میانه راه وارد شد و چنان وضعی برای اپراتور دوم درست کرد که دیدیم و خودشان ندیدند! (ندیدند که بعد از آن، همه تجهیزاتش از همین چین آمد و به روی‌شان هم نیاوردند که زمانی سنگ تولید داخل بر سینه می‌زدند) اپراتور سه هم همین داستان بود و حالا هم اپراتور چهار! آن هم در گیرودار انتخاب مشاور (آن هم مشاور خارجی!) برای اپراتور منتخب دولت!
راستی این هم از عجایب و لطایف روزگار ماست که شرکتی که هنوز سهامدارانش مشخص نشده، مناقصه بین‌المللی برگزار می‌کند برای انتخاب مشاور!
۲- بازهم گلی به جمال مجلس هفتم! آن زمان، نگرانی‌اش (اگرچه ظاهراً) واگذاری شبکه‌های ارتباطی به خارجیها بود و بی‌توجهی به توان داخل؛ اما حالا مجلسیان اصولاً کاری به این کارها ندارند! آقایان کمی از دولتی بودن اپراتور چهار نگرانند که آنهم قرار است با مذاکره و ارائه «اسنادی»، حل شود.
۳- یادمان نرود اپراتور سه، ۵سال پیش مصوبه‌اش را از دولت گرفت و حالا تازه از برند و اسمش رونمایی کرده! خدا بسازد به حال اپراتور چهاری که بعد از یکسال از مصوبه‌اش، تازه باید بدود دنبال توافق با مجلس که این خودش احتمالاً چندسالی طول می‌کشد؛ بازهم یادمان نرود که انتخابات مجلس هم در پیش است!
۴- راستی، یکی نیست از مسوولان محترمی که معتقدند این کنسرسیوم به دلیل حساسیت‌های امنیتی که دارد در شرایط استثنا ماده ۷۹ قرار می‌گیرد، بپرسد چرا با وجود این «حساسیت امنیتی» می‌خواهید آن را به طور کامل به بیگانه بسپارید!؟
۵- شما که غریبه نیستید! ما مردم هم خوب بلدیم مانند قورباغه در آب بپزیم و متوجه نشویم! اوایل، مهمترین سؤالمان این بود که آیا به اپراتور چهار نیاز هست یا نه، و حالا با این اطلاع‌رسانی قطره‌ای، پارادایم ذهنی‌مان را آرام‌آرام عوض کرده‌اند و بزرگترین مسأله‌مان شده است قانونی بودن یا نبودن تشکیل کنسرسیوم ایران‌نت!
بگذریم! به قول شاعر: مردم اندر حسرت فهم درست/ آنچه می‌گویم به قدر فهم توست.