آنچه باعث شده بار دیگر درباره این موضوع بنویسم، انتشار خبری است در مورد نرمافزارهای ویژه ماه رمضان که شرکت نوکیا برای کاربران گوشیهای خود ارائه کرده است. یکی از نکتههای قابل توجه در این خبر آن است که این برنامهها به چهار زبان انگلیسی، عربی، فرانسه و اردو ارائه شده است. (کشف سایر نکتهها را به سیاستگذاران و متولیان صنعت میگذاریم! کار خیلی سختی نیست) این که در این میان، خبری از زبان فارسی نیست، علیرغم اینکه ممکن است ناخوشایند به نظر برسد، نشان از فرصتی دارد که پیش روی برنامهنویسان ما است. اما افسوس که بزرگان به حرف هیچ کس گوش نمیدهند!
یک نکتة جالب دیگر که در حین خواندن این خبر متوجه شدم، دقت تعجببرانگیز سرویس ترجمة گوگل است: اگر این خبر را با استفاده از این سرویس به فارسی ترجمه کنید، لغت “Ramadan” را به “ماه مبارک رمضان” بر میگرداند! به کلمة “مبارک” دقت کنید: به این میگویند شناخت فرهنگ، سلیقه و نیاز مخاطب! آیا اگر ما ایرانیها چنین سرویس ترجمهای ارائه کرده بودیم، به این نکته توجه میکردیم؟
ویرایشی از این مطلب در روزنامه همشهری ۸۸/۶/۱۱
عالی بود . ضیایی