نمایش «ماه‌زدگان» را دیدم. بعد از «شن» و «بادها برای که می‌وزند؟» این سومین تئاتری است که در این یکی‌دوماه می‌بینم.
«شن» روایت غربت و تنهایی آدم‌های این عصر و زمانه. عنوان نمایش و بازیگرانش، در نگاه اول، تو را یاد رمان «زن در ریگ روان» می‌اندازد. «بادها برای که می‌وزند؟» بازخوانی چیستا یثربی از ترس‌ها، بیم‌ها و امیدهای جامعه امروز ما؛ شاید بیشتر در موردش نوشتم. و «ماه‌زدگان» گفتگویی از «شرم و ترس حاکم بر زمین که در سایه زیبایی فرو ریخته است» (به نقل از بروشور نمایش).