وقتی می‌خواستم بخش‌های از سخنان دکتر داوری اردکانی را از جلسه‌ای که در آن حضور داشتم نقل کنم، با خودم گفتم نکند نقل جملاتی کوتاه و گزیده از یک سخنرانی طولانی باعث شود که نتوانم منظور گوینده را به‌درستی و به طور کامل به خواننده‌ام منتقل کنم؛ به خصوص آنکه موضوع سخنان دکتر داوری چالش‌برانگیز بود و علاوه بر آن، تا حدی متفاوت از نظرات و دیدگاه‌های قبلی ایشان.
به همین دلیل، سعی کردم انتخاب این گزیده‌ها طوری باشد که چندان، معنایی متفاوت از روح حاکم بر سخنرانی از آنها برداشت نشود؛ ضمناً برای محکم‌کاری این عبارت را در متن‌ام آوردم که:
…همه این نکات نقل به مضمون است و نه عین گفته ایشان. ضمناً در عین حال که هر یک به‌تنهایی واجد معنی و پیام هستند، شاید نتوان بدون شنیدن یا خواندن همه سخنرانی دکتر داوری، در مورد این سخنان قضاوت کاملی داشت…
————————
پ.ن: گاهی به هنگام نوشتن و خواندن، به نکته‌هایی بر می‌خورم که شاید نتوان در کتاب‌های نگارش و ویرایش آنها را یافت؛ بیشتر برخاسته از حس و نگاه هستند تا قاعده و دستور. این نکته‌ها را با عنوان «مصائب شیرین نوشتن» در اینجا خواهم آورد.