امروز بالاخره خبر رسید که شورای رقابت معامله مخابرات را تأیید کرده است.
وقتی که هیأت مدیره شرکت مخابرات تشکیل می‌شود، آیین‌نامه‌ها اصلاح می‌شود، سهام خرید و فروش می‌شود و…، چنین تأییدی چه معنایی می‌تواند داشته باشد جز اینکه کاری کرده باشیم که کرده باشیم؟!
تأیید چنین روندی که به زعم بسیاری از کارشناسان همچنان با سؤالاتی بی‌پاسخ روبرو است، بیش از آنکه نشانه اقتدار و وظیفه‌شناسی شورای رقابت باشد، ممکن است عملکردی مبهم و منفعلانه را در کارنامه این شورا به ثبت برساند. آن هم در ابتدای تشکیل این شورا و به عنوان اولین فعالیت جدی آن. ضمن آنکه این شورا کمی دیر به فکر افتاده است که باید چه کند!
اصولاً آیا این شورا می‌توانست تصمیمی غیر از این بگیرد؟
نکته دیگر اینکه در جلسات این شورا چه گذشته است؟ آیا متن مذاکرات آن می‌تواند علنی شود؟
البته نباید این نکته را فراموش کرد که به هر حال، این شورا (روی کاغذ) تشکیل شده بود و می‌بایست نشان دهد که وجود دارد! (همانگونه که در قضیه استقلال رگولاتوری می خواستند برایش کار و شغلی دست و‌پا کنند!)
امید که بعد از این، برنامه ریزان، ناظران و مجریان، مسیر “تشخیص، تصمیم، اقدام” را از انتها طی نکنند و کارشان آنقدر خاصیت داشته باشد که انجام دادن و ندانش با هم فرق کند!