وزیر محترم در این سخنان به نقد برنامهها و عملکرد دولتمردان گذشته در سازمان مدیریت و نیز وزرات ICT پرداخته؛ آن هم با این مضمون که: “مغزهایی در سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور جمع شده بودند که به اندازه یک گنجشک شعور برنامهریزی نداشتند”
مسلماً (و حداقل در این مورد خاص) واکنش نشان ندادن این مغزها و نیز اهل فکر و رسانه را نمیتوان علامت رضایت و تأیید آنان یا درستی گفتههای وزیر دانست؛ حتی اگر قضاوت شخص وزیر را درباره عملکرد سازمان مدیریت سابق و نگاه مدیران آن به توسعه مخابرات کشور، صرفاً یک نظر کارشناسانه تلقی کنیم (که در این صورت، به دور از هر گونه جانبداری، میتوان و باید به نقد و بررسی آن پرداخت) نحوة بیان وزیر دانشمند مخابرات و عباراتی که وی در این نقد و نظر به کار برده است، بسیار جای تأمل دارد! به ویژه آنکه این سخنان در جمع روزنامهنگاران و خبرنگاران بیان شده است. (عبارت “وزیر دانشمند” را از گفتههای مهندس قنبری در نقد سخنان وزیر وام گرفتهام.)
وزیر مخابرات در حالی در مراسم انتخاب و تقدیر از روزنامهنگاران اینگونه سخن میگوید که شاید مهمترین لازمه کار اصحاب رسانه رعایت ادب و نیز اخلاق حرفهای روزنامهنگاری است؛ همانگونه که خود جناب وزیر هم میگوید: “قلم زیبا و هر چند تند اما درست یک خبرنگار که مسایل را به خوبی بیان کند، میتواند منجر به پیشرفت یک کشور شود” که لابد، عکس آن نیز صحیح است!
حال در این میانه، سؤالی بزرگ خودنمایی میکند: زمانی که وزیر مخابرات برای نقد عملکرد عدهای که به هر دلیل، روش آنها را قبول ندارد، از عبارتهایی مانند “مغز گنجشک” استفاده میکند، چگونه از مخاطبانش انتظار دارد ادب و اخلاق را رعایت کنند و با “قلم زیبا” بنویسند؟ آن هم مخاطبانی که بیشترِ نوشتهها و گفتههایشان خواه ناخواه بر مدار نقد میچرخد!
نکته دیگر: ایشان و همکارانشان حتماً در تدوین برنامهها و انجام مأموریتها بسیار عاقلانه و دوراندیشانه عمل میکنند و چه بسا نیازی به مشورت و همفکری دیگران ندارند که آنها را اینگونه به تیغ تیز نقد مینوازند؛ درستی این گمان، باید در سالهای نهچندان دور آینده و نیز هماکنون، به اثبات رسد؛ آن روز که شاهد شکوفایی مخابرات کشور باشیم! و روزی که خردمندان به سنجش خرد و مغز و زبان دانشمندان و گذشتگان بپردازند.